Η έννοια της «ελευθερίας του λόγου»

«Ελευθερία» νοείται μόνο μέσα σε πλαίσια, αλλιώς είναι «ασυδοσία»!

Η δυτικές κοινωνίες υπερηφανεύονται να πιστεύουν πως αποτελούν τον παράδεισο της δημοκρατίας και της ελευθερίας του λόγου ακόμη και μέσω της σάτιρας, της τέχνης κλπ.

Αποδεικνύεται όμως το γεγονός πως η ελευθερία είναι μια σχετική έννοια και όχι απόλυτη, ισχύουσας σε όλο τον πλανήτη. Η σχετικότητας της αφορά στο πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί να κινηθεί, πλαίσιο που περιλαμβάνει μόνον εκείνες της κοινωνίες που έχουν συμφωνήσει στο «τι είναι» δημοκρατία και ελευθερία. Μέσα στο πλαίσιο αυτό, κάθε μέλος της κοινωνίας μπορεί να ασκήσει την σάτιρα, τέχνη, κριτική ακόμη και το «πείραγμα», την «κοροϊδία» με ασφάλεια πως θα γίνει αποδεκτό.

Όταν όμως ξεφύγει από το δικό του, συμφωνημένο εσωτερικό κοινωνικό πλαίσιο και ακουμπήσει άλλες κοινωνίες, τότε μπορεί να υπάρξει πρόβλημα. Η δυτική κοινωνία, ο δυτικός πολιτισμός μπορεί να ανέχεται την σάτιρα του Θεού της, όμως αυτό δεν σημαίνει πως της δίνει το δικαίωμα να σατιρίζει τον Θεό μιας άλλης κοινωνίας, όταν μάλιστα αυτή χαρακτηρίζεται από υψηλό φανατισμό και πίστη. Το δικαίωμα μέσα στο πλαίσιο, δεν είναι δικαίωμα και εκτός πλαισίου.

Το περιοδικό Charlie Hebdo παραβίασε το πλαίσιο της σάτιρας μέσα στο οποίο ήταν αποδεκτή. Πρόσβαλε και μείωσε τον Θεό μιας άλλης κοινωνίας που έχει δικαίωμα να πιστεύει σε αυτόν και να νοιώθει πως πρέπει να τον υποστηρίξει όταν θίγεται, γιατί στο πρόσωπο του Θεού, θίγεται πάντα εκείνος που τον πιστεύει. Αυτό βεβαίως δεν της δίνει το δικαίωμα να σκοτώνει και μάλιστα με αυτόν τον τρόπο (βλέπε προηγούμενο σημείωμα με τίτλο : Je suis Homme). Αυτό αντίστοιχα, μπορεί να θεωρείται δικαίωμα για την ίδια, το δικό της πλαίσιο, που όμως δεν μπορεί να ισχύσει το ίδιο και για άλλες κοινωνίες.  Το δικαίωμα μέσα στο πλαίσιο, δεν είναι δικαίωμα και εκτός πλαισίου.

Τέλος, η επίκληση του «δικαιώματος του λόγου» , της «ελευθερίας της έκφρασης», της «δημοκρατίας» και όλα τα άλλα που προβάλλονται ως «θιγόμενες» αξίες των δυτικών κοινωνιών είναι σαφές πως επειδή δεν έχουν κανένα νόημα για άλλες κοινωνίες, πέφτουν στο κενό και δεν είναι παρά επιβεβαίωση γνωστών αξιών, μεταξύ μας.   

Je suis Homme

Γιατί το σύνθημα «Je sui Charlie” είναι λάθος!

Η ανθρώπινη ζωή είναι το υπέρτατο αγαθό. Ανεξάρτητα από την εχθρική συμπεριφορά του άλλου εναντίον μας, εμείς έχουμε την ευθύνη της δικής μας συμπεριφοράς. Πότε η λανθασμένη συμπεριφορά του άλλου, δεν μπορεί να γίνει αιτία ή πρόφαση για μια δική μας λανθασμένη συμπεριφορά απέναντι του. Η δολοφονία καταδικάζεται και αποτελεί την χείριστη ανθρώπινη συμπεριφορά που μπορεί να έχει κάποιος εναντίον κάποιου άλλου.

Οι παραπάνω διαβεβαιώσεις έγιναν για να αποκτήσουμε ένα σημείο αναφοράς της θέσης μας για την άγρια, βάναυση και βάρβαρη δολοφονία των ανθρώπων του γαλλικού περιοδικού στις 7 Ιανουαρίου.

Μετά από αυτές τις διαβεβαιώσεις αυτές δεν είναι καθόλου δύσκολο, ούτε να ερμηνεύσουμε το γεγονός, ούτε και να το κρίνουμε με ασφάλεια ώστε να καταλήξουμε σε σωστό συμπέρασμα.

Πάνω από 1000 χρόνια ο λεγόμενος «δυτικός πολιτισμός» προσπαθεί να «εκπολιτίσει» βάρβαρους λαούς της Αφρικής, της Ασίας και της Αμερικής, χωρίς κανείς να τους ρωτήσει αν θέλουν ή όχι. Η επιβολή του «πολιτισμού» με μανδύα θρησκευτικότητας, πολιτιστικών αξιών, εκσυγχρονισμού της κοινωνίας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, απελευθέρωσης της γυναίκας κλπ. χωρίς την σύμφωνη γνώμη του λαού είναι μια φασιστική ενέργεια που βασίζεται στην απαράδεκτη αρχή του ότι «εγώ ξέρω καλύτερα το δικό σου καλό» !

Σήμερα όλοι ξέρουμε πως η «αγαθή πρόθεση του εκπολιτισμού» των βάρβαρων λαών, δεν είναι παρά ένα κάλυμμα εξασφάλισης οικονομικών συμφερόντων, στην αρχή μέσω της απόκτησης σκλάβων, μετά μέσω της κλοπής του φυσικού πλούτου της χώρας, μετά μέσω των θρησκευτικών και πολιτικών πολέμων και σήμερα μέσω της οικονομίας της, εκ μέρους του «πολιτισμένου».

Καθημερινά όμως αποδεικνύεται πως «οι μαύροι ξυπνήσανε» όπως έλεγαν μετά την δουλοκρατία.  Η εξέλιξη των επικοινωνιών και η ανάπτυξη της τεχνολογίας, εκτός από την βελτίωση της πληροφόρησης στις «πολιτισμένες δυτικές κοινωνίες» εξασφαλίζει και την ίδια βελτίωση στις «βάρβαρες κοινωνίες», ξυπνώντας στα «βάρβαρα» μέλη τους, τα αισθήματα της αδικίας και εκδίκησης.

Πάνω από 1000 χρόνια ο λεγόμενος «δυτικός πολιτισμός» έσπερνε μίσος, αδικία και εκδίκηση, μέσω των κατακτήσεων, της άγριας εκμετάλλευσης και της καταπίεσης των λαών που βάφτιζε «βάρβαρους» για να νομιμοποιήσει τις επεμβάσεις τους, που έχουν στοιχίσει εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές και από τις δύο μεριές. Τώρα, απολαμβάνει τα επίχειρα της επεκτατικής και εκμεταλλευτικής πολιτικής του.

Η «τρομοκρατία» είναι το μπούμερανγκ στο κεφάλι του «δυτικού πολιτισμού» που επέστρεψε από εκεί που το είχε πετάξει.

Και επειδή η βεντέτα είναι το χειρότερο είδος αντιμετώπισης μιας κρίσης, γιατί οδηγεί στην ολική εξαφάνιση των μελών και των δύο πλευρών, το σύνθημα “Je suis Charlie”  δεν είναι σωστό γιατί δεν μπορεί να δώσει ολοκληρωτική λύση στην βεντέτα.

Το “Je suis Homme” είναι εκείνο που ικανοποιεί πλήρως τις αρχικές επιβεβαιώσεις, που θυμίζει πως η αφαίρεση ζωής είναι η πιο αντικοινωνική ενέργεια και πως ήρθε η ώρα να σταματήσει η συνεχιζόμενη πολιτική «εκπολιτισμού» των «βάρβαρων» λαών.